Bir Tokatın Anatomisi: Macron, Medenilik ve Erkeklik

Bu yazı, bir kurdeleye dokunduğu için mikrofonla kafasına vurulan küçük çocuğa ithaf edilmiştir.
Gücün ne olmadığını hatırlatmak için.

Maddeler halinde:

Siyasal Kültür ve İktidar Temsili: Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’un Vietnam ziyareti sırasında kameralara yansıyan bu görüntü, birçok ülkede liderin prestiji adına sansürlenebilecek bir olayı gözler önüne serdi. Oysa bu görüntü ne yasaklandı, ne tehdit edildi, ne de inkâr edildi. Uçak, Fransa Cumhurbaşkanlığı’na ait resmi uçaktı. Eğer isterse bu görüntünün kamuya ulaşmasını rahatlıkla engelleyebilirdi. Ama engellemedi. Bu, Batı’nın bazı yöneticilerinde hâlâ varlığını sürdüren eleştiriye açıklık, şeffaflık ve insani kırılganlığı saklamama geleneğinin bir örneği olabilir.
Erkeklik Temsili ve Kriz Yönetimi: Macron’un yüzündeki ifade, beden dili ve eşine karşı tepkisizliğinin ardında bir “olgunluk” örneği yatıyor. Ne eşini mahcup etti, ne sahnedekileri zor durumda bıraktı, ne öfkelendi ne de kibirle göz devirdi. Bu, pek çok erkek liderin—özellikle otoriter kültürlerdeki—yapamayacağı bir şey. Bu sahneyi Erdoğan, Putin, Sisi ya da Şi Cinping gibi liderlerle hayal etmek bile zor. Büyük olasılıkla olaya karışan eş fiziksel olarak uzaklaştırılır, görüntüyü çeken ekip cezalandırılır, kamuoyu olayı hiç öğrenmeden rafa kaldırılırdı.
Medeniyetin ve Gücün Sessiz Yüzü: Macron’un geçmişinde felsefe eğitimi ve entelektüel birikim olması bu duruşun tesadüf olmadığını düşündürüyor. Belki de bir düşünür gibi davranıyor. Gücü, bağırarak değil, kontrolle; onuru, gösterişle değil, incelikle tanımlıyor. Erdogan ile tokalaşırken, masum bir tokalaşma politik güreşe dönüp parmağı bir süre Erdoğan tarafından rehin alındığında da benzer bir olgunluk göstermişti.

“Bir insanın gücünü, öfkelendiği andaki davranışı gösterir.” Epiktetos