İbrahim’i Kim Kırdı?

öyle değil, öyle değil
bu sefer başka.
vapur kaçırdı beni,
son yolcusunu da.

toprak yağdı göğe,
çiçekler ağaç açtı,
ve anne doğurdu bebek.

ve ud çaldı udi’yi,
neyzeni çaldı ney.
ve neyzen inledi, inledi, inledi.

yaşlardan döküldü gözler,
kalemi yazdı kâğıt,
şairi yazdı şiir.

iyilik insan yaptı
ve Tanrı’yı yarattı insan.
ve cennet girdi insana.

“Nasıl?” diye sorma,
bu sefer başka.

arıya kondu çiçek,
Mecnun’a tutuldu aşk,
ve İbrahimî kırdı put.

İbrahim kırıldı.

ve alev alınca su,
ateş döktüler üstüne.

dedim ya:
akşab refes ub.